You Are Free - To Azadi - تو آزادی

A number of inmates from a reformatory school are scheduled for release. As a condition for their discharge, it is specified that the younger boys should live either with their families or in government supervision centers. On the appointed date, however, Mohsen Ghaderi's parents do not show up to take their son. Another boy, meanwhile, Sohrab, an orphan, is not accepted in the government supervision centers. The film depicts the real lives of these two young boys among other inmates of the reformatory school. The past, the present and whatever is destined to happen in the future are what this film is all about. The causes of crime, the roles the family and society play, and the efforts to re-educate juvenile delinquents at reformatory school are of particular interest in the film.

In a special ceremony held at the Youth Detention Center of Tehran, some of the clients who have light crimes are to be released and return to their families. But the families of Mohsen and Sohrab have not come. A young aid decides to take Mohsen to the patronage center of the judiciary and, if they accept her request, take him to the Green House (center for caring the derelict children) afterwards. But she finds out that the center has no success in taking care of children. In such a situation, Sohrab escapes in the street and the aid informs the head of the Detention Center about the issue. Mohsen has a violent stepmom and he feels so lonely because his father did not come to take him, He hurts himself in a critical situation. The manager, Mr. Abed who has decided to go Isfahan on a mission, takes Mohsen on the journey to return him to his family in Falavarjan. When they arrive there, Mr. Abed is surprised by the bad treatment of Mohsen's stepmom and he finds out that Mohsen's father also is afraid to accept him because of his wife. Abed decides to return Mohsen to Tehran. On their way, the aid calls the manager and tells him that she has not found Sohrab yet. Mohsen and Mr. Abed arrive Tehran at night. Mr. Abed is going to buy a sandwich for Mohsen. When he gets far from his car, he encounters some street children who are playing sad songs while Sohrab accompanies them.

در کانون اصلاح و تربیت تهران، در مراسمی خاص، قرار است تعدادی از مددجویان که جرم های کوچکی داشته اند عفو و نزد خانواده هایشان بازگردند. امّا والدین دو تن از مددجویان محسن و سهراب مراجعه نکرده اند... خانم جوان مددکار، تصمیم میگیرد محسن را به مرکز سرپرستی قوه قضائیه ببرد و پس از موافقت آن مرکز، او را به خانه سبز (مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست) بسپارد اما متوجه می شود که این مرکز در پذیرش چنین کودکانی، موفقیت چندانی نداشته است. در چنین شرایطی سهراب در خیابان فرار میکند و مددکار موضوع را به رئیس کانون اطلاع می دهد.محسن که گرفتار نامادری خشنی است به دلیل عدم مراجعه پدرش برای خارج کردن محسن از کانون، اینک به شدت تنهاست. او در یک وضعیت بحرانی روانی، خودزنی میکند...
آقای عابد مدیر کانون که تصمیم دارد برای انجام مأموریتی به اصفهان سفر کند، محسن را نیز با خود می برد تا او را به خانواده اش در فلاورجان تحویل دهد. وقتی به مقصد می رسند آقای عابد از برخورد بد نامادری محسن متحیر می شود و در می یابد که پدر محسن نیز تحت تأثیر همسرش - و در واقع از ترس او - تمایلی به پذیرفتن محسن در خانه اش ندارد. عابد تصمیم میگیرد تا دوباره محسن را به تهران بازگرداند. بین راه خانم مددکار با تلفن همراه مدیر کانون تماس گرفته و إعلام میکند که جست و جوهایش برای یافتن سهراب به جایی نرسیده است.
شب که محسن و آقای عابد مدیر کانون وارد تهران میشوند آقای عابد تصمیم میگیرد ساندویچی برای محسن تهیه کند، وقتی از اتومبیل خود دور می شود با تعدادی از کودکان خیابانی که گرد آتش جمع آمده اند روبرو می شود که سهراب در حلقه آنها با صدای سازشان غمگنانه همراه شده است...